Sweet Awareness

NIEUWETIJDSKINDEREN

We kennen verschillende lagen van bewustzijn.
De truc van mensen met een hoger bewustzijn is dat ze kunnen intunen naar een lager bewustzijn. Met andere woorden:
Zij zijn in staat om te begrijpen dat op elke actie een reactie volgt, zij zijn in staat om bv. empathie te voelen, een ander te kunnen vergeven, de ‘fout’ bij zichzelf te zoeken in plaats van alleen maar met een vinger naar anderen te wijzen, te genieten van de kleine dingen en tegenslagen om te zetten naar iets positiefs. Iemand met een lager bewustzijn is niet in staat in te tunen naar een hoger bewustzijn.
Veel kinderen van deze tijd worden geboren met een hoger bewustzijn. Zij voelen heel veel en worden ook wel hoog sensitief genoemd. Zij staan vanaf hun geboorte nog heel erg in verbinding met hun hogere zelf. Zij worden geboren in een maatschappij met een, over het algemeen, lager bewustzijn.

Een helder voorbeeld in een gezin:
Een kind dat hoog sensitief is, is in staat om blokkades van andere mensen te voelen. Een blokkade kan zijn: verdriet, angst, aangeleerd gedrag vanuit eigen jeugd, enzovoort. Een kind voelt bijvoorbeeld dat er een blokkade zit bij een ouder maar is niet in staat om dit gevoel te begrijpen, laat staan uit te leggen. Als een ouder niet door heeft dat er een blokkade zit en dus tegen het kind zegt dat alles goed gaat, raakt het kind in de war. Wat er dan gebeurt is dat het kind dit stuk gaat spiegelen door bepaald gedrag of emoties te vertonen. Boosheid, kwetsbaarheid, angst of agressie zijn uitingen die vaak gezien worden. Eigenlijk reageert het kind uit machteloosheid. Op het moment dat die spiegel niet wordt herkend door de ouder en er niets mee wordt gedaan, sluit het kind zijn hart ter bescherming en kan de verbinding met zijn essentie niet meer voelen. Het kind leert onbewust dat het niet op zijn eigen gevoel kan vertrouwen en leert daardoor niet goed zijn eigen grenzen aan te geven.

Een gevolg daarvan kan zijn dat een kind in de klas een persoonlijk stuk van een klasgenootje kan voelen, maar niet op zijn gevoel vertrouwt en daardoor geen grenzen aan geeft. Op dat moment is het kind niet in staat om zijn energie te scheiden van de ander met alle gevolgen van dien. Het kind raakt overprikkelt, neemt pijntjes over, is vermoeid enz. De maatschappij is snel geneigd dit te zien als een probleem, waarbij deze kinderen meteen een label krijgen. Maar het probleem ligt niet in het feit dat ze meer waarnemen, het probleem ontstaat omdat dit intuïtieve deel van het kind wordt onderdrukt. Dit gebeurt omdat de maatschappij hier niet op aansluit. Kinderen leren dit te onderdrukken omdat ze mee moeten in het systeem. Dit kan problemen geven. Want een kind wat meer ziet en ervaart, wordt gedwongen om dat uit te schakelen of te negeren en dat is niet logisch. ADHD zou eigenlijk moeten staan voor ‘Attention Dialed into a Higher Dimension’ (Aandacht direct verbonden met een hogere dimensie). Deze term is een veel betere benaming.
Je kunt je voorstellen dat het heel moeilijk is voor kinderen om zich thuis te voelen in deze maatschappij (aarden). De maatschappij legt ze allemaal regeltjes op en kinderen worden dan beperkt in hun emotionele en spirituele ontwikkeling.

Natuurlijk moeten wij kinderen wegwijs maken in het leven, maar vergeet niet dat kinderen ons ook dingen leren. Zij spiegelen met hun gedrag onze beperkingen wat ons de kans geeft om aan deze beperkingen te werken en zo ons bewustzijn verder te ontwikkelen.